Çavdar Tarlasında Çocukar J.D. Salinger Yapı Kredi Yayınları

Çavdar Tarlasında Çocuklar, J. D. Salinger'in 1951’de kaleme aldığı ilk ve tek romanıdır. Ciddi edebiyat çevrelerince modern zamanın baş yapıtlarından biri olarak değerlendiriliyor. Salinger özel yaşamıyla da çok ilgi çeken bir yazar olması hasebiyle kendini medyaya kapatmış ve inzivaya çekilerek münzevi bir hayat sürmeyi tercih etmiştir. Bu çalkantılı hayata uzanan anti bakış açısı sık sık Salinger’in genç kahramanında da görülür.

17 yaşında bir anti kahramanın gözünden hayata dair detaylar. Genç kahramanımız Holden’in okuldan atılmasıyla beraber sürüklendiği varoluşsal bunalımın üç günlük iz düşümünde hayat bulan bir roman. Holden, toplumun empoze ettiği değerler ve toplumsal sınıfların sosyal değerleriyle şekillenmiş kültüre uyum sağlamayı içgüdüsel olarak reddeden aykırı bir çocuktur. Oysa içindeki hisleri çok naiftir. Sadece samimiyet duygusunu aramaktadır. Samimiyet duygusundan mahrum insan ilişkileri onu çileden çıkarmaktadır. Bu isyankar tavrının yanında jargonuyla da güçlenen esprili ve toplumun serseri olarak nitelediği bir tiptir Holden. Hem korkak olduğunu ifade eder hem de kendine aykırı gelen hiçbir şey karşısında tepkisiz kalmaz. Okuruyla iletişim kuran bir roman Çavdar Tarlasında Çocuklar. Kahramanımızın henüz yolun başındaki genç naif dünyası, toplumsal çevreye uyumunu mümkün kılmaz. Bu aykırı bakış açısı onu sık sık sorunlarla karşı karşıya getirir zaten roman da okuldan atılmasıyla başlar. Her şeyden önce tüm ilişkileri ve karakterleri samimiyetsiz sahte bulmaktadır. Esasında romanın tüm dokusuna sinmiş olan temel mütiftir bu. Toplumsal sınıfların biçimlendirdiği sosyal ilişkilerin ve fertlerin bu sahte ve samimiyetsiz tarzı bir çocuğun henüz bu berbat kuralları benimseme aşamasında yaşadığı red etme ve izole olma gayretiyle karışık duygulardır hissettikleri. Sık sık midesi bulanır. Bazı karakter çirkinlikleriyle bedensel nahoşluklar arasında gidip gelir. Her seferinde tüm bu çirkinlikler samimiyetsizlikle beslenir. Holden’in duygularını sevgiyle coşturan tek kişi küçük kardeşi Phoebedir. Holden’nin o çok itibar ettiği ve peşinden koştuğu içtenliği, samimiyeti ve insani naifliği hayata geçiren tek figürdür kardeşi. Kitap 26. Bölümle sona ererken Salinger anlatısının sonuna gelidğini de “Size anlatacaklarım bu kadar” diyerek okuruna bildirir. Tüm yaşananlar Holden’in hasta olarak kabul edilip psikolojik destek almasına doğu seyreder oysa tedaviye ihtiyacı olan Holden midir yoksa o çok bağlı olduğumuz toplumsal değerler ve onun şablon ilişkileri midir? Bilinmez. Ardından kalan gerçek soru budur sanki romanın.